Środki wychowawcze
Encyklopedia PWN
inteligencja
socjol. w 1. połowie XIX w. na Zachodzie nazwa wykształconych, oświeconych, „postępowych” grup społecznych; obecnie termin używany w literaturze naukowej, publicystyce i mowie potocznej w wielu różnych, aczkolwiek pokrewnych znaczeniach na określenie warstwy ludzi wykształconych, zajmujących się zawodowo pracą umysłową; w najszerszym znaczeniu inteligencję utożsamia się z kategorią pracowników umysłowych; w węższym znaczeniu termin ten służył nierzadko jako określenie elit, które w warunkach zacofanych i niedemokratycznych społeczeństw środkowej i wschodniej Europy w XIX w. osiągnęły najwyższy poziom kulturalny, artykułowały potrzeby społeczne i sprawowały swego rodzaju duchowe przywództwo (lub do tego pretendowały).
[łac. intelligentia ‘zdolność pojmowania’,‘rozum’],
kurator
prawo:
[łac.],
demogr. celowe oddziaływanie państwa, za pomocą odpowiednich bodźców, na kształtowanie się stosunków ludnościowych w celu osiągnięcia założonej liczby ludności oraz (lub) jej struktury wg płci i wieku, a także (lub) założonego tempa przyrostu i rozmieszczenia terytorialnego.
przedstawicielka amerykańskiej antropologii kulturowej, współtwórczyni szkoły kultury i osobowości (konfiguracjonizmu).
konspiracyjna organizacja wojskowa SN, powołana 13 X 1939;
konspiracyjna organizacja wojsk. powołana XI 1944 w Grodzisku Mazowieckim;
